Connect with us

Uncategorized

ชีวิตหลังออกวงการ ทราย วรรณพร

Advertisement

‘ทราย วรรณพร ฉิมบรรจง’ อดีตนางเอกที่โด่งดังมากมายในยุค 90 โดยเริ่มเข้าวงการจากการประกวด ‘มิสทีนไทยแลนด์’ ปี 2539


และเป็นที่รู้จักจากการแสดงละครเรื่อง ‘แม่ย่านาง’ โดยรับบทบาท ‘เมธาวลัย’ หรือ ‘เมธ์’ ซึ่งเป็นนางเอกของเรื่อง ต่อจากนั้นได้สร้างชื่อเสียงของเธอ


แล้วก็มีผลงานละครฯลฯ ด้านการแสดงภาพยนตร์ เธอได้รับโอกาสแสดงภาพยนตร์เรื่อง ‘ถนนนี้หัวใจข้าจอง’ คู่กับ ‘เจ มณฑล’

Advertisement


มีผลงานละครเรื่องสุดท้ายของสถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7 คือเรื่อง ‘กระต่ายหลงจันทร์’ ก่อนจะห่างหายจากวงการไปช่วงหนึ่ง


แล้วหลังจากนั้นก็เมื่อหลังจากพิสูจน์ตนเองได้ ผู้ใหญ่ก็ให้โอกาสเธอกลับมาเล่นละครอีกครั้ง แม้ว่าจะเกิดจุดพลิกผันครั้งใหญ่ของชีวิตที่ทำให้ ‘ทราย’ ได้พิสูจน์ตนเองว่าเธอเป็นผู้บริสุทธิ์


แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้เธอค้นพบตนเอง จนกระทั่งเกิดจุดแปลงอีกครั้งหนึ่งเป็น“คุณไม่เหมาะสมกับการเป็นศิลปิน” คุณก็เลยเลือกออกจากวงการบันเทิง

Advertisement


รวมทั้งเล่าว่า ภาพของความเป็นดารามันยากกว่าการเป็นผู้แสดงเพราะต้องวางตัวเยอะ ไม่มีอิสระในการใช้ชีวิต ต้องแต่งหน้าทุกๆวัน เอาใจใส่ภาพลักษณ์ของตนเองมาก


จนกระทั่งรู้สึกว่าไม่สนุก แต่ก็มีผู้ใหญ่ก็รอคอยป้อนงานให้ ‘ทราย’ รู้สึกว่ามันไม่เหมาะ ด้วยอายุเพียง 25 ปี เลยอยากทำงานด้านอื่นเพื่อค้นหาตัวเองไปด้วย


ช่วงหลัง ‘ทราย’ ได้ลองศึกษางานศิลปะ ซึ่งเป็นสิ่งที่คุณรักอีกอย่างหนึ่งอย่างเป็นจริงเป็นจัง ตอนนี้ ‘ทราย วรรณพร’ มีความสุขกับในสิ่งที่คุณเลือก

Advertisement


‘ทราย’ ยังบอกอีกว่า ถึงคุณจะหันมาเอาดีทางด้านงานศิลปะแล้ว แต่เพื่อนๆในวงการก็ยังแวะเวียนมาหา นี่เป็นความสุขที่จริงจริงของชีวิตที่เธอได้เลือกเอง


“ปัจจุบันนี้สนุกมากมายเลยค่ะ ภายหลังที่ออกมาจากวงการมาก็เริ่มมาทำงานของตนเอง จริงๆเราไม่ได้มายที่ตนเองต้องเป็นคนดังหรืออะไร


พวกเราแค่เพียงอยากได้พื้นที่ส่วนตัวที่ตัวเองมีความสุข สมมุติว่าถ้าเราว่างงานจริงๆเราก็อาจจะไปเปิดร้านขายอาหาร มันก็จะเป็นร้านที่อร่อยที่สุด

Advertisement


เพราะว่าเราจะใช้ใจทำ เราไม่ได้จะต้องมีเงินเยอะๆพวกเราไม่ได้สนตรงนั้น แต่เราจะไม่เป็นของสังคม เราควรต้องดูแลตัวเองได้


ศิลปะก็เป็นสิ่งหนึ่งที่เราทำแล้วมีสมาธิและมีความสุข ก็เลยเริ่มขวนขวายศึกษาด้วยตัวเอง จนถึงไปศึกษาต่อที่อินเดียเพื่อไปอยู่ในสังคมของศิลปะศิลปินล้วนๆ


และคิดว่าเราได้อะไรกลับมา กระทั่งกลับมาแล้วเปิดของตัวเอง เพื่อที่เราจะได้มีพื้นที่เล็กๆของตัวเองให้เราได้หายใจบ้าง”

Advertisement
Advertisement

error: Content is protected !!